Followers

Thursday, November 28, 2019

(लघुउच्छ्वास ) होइन र ?!



(लघुउच्छ्वास )
होइन र ?!

सरण राई

आफुलाई  न्युनमूल्याङ्कन (underestimate) गर्न गाह्रो हुँदो रहेछ | मानि लिऊ कोहि एकजना मर्योभने कसलाई के फरक पर्छ र !? यो संसार चलि रहेकै हुन्छ | त्यो एक जना अरु नभएर 'म' अथवा हामीमध्ये 'तपाईँ' आफु नै भए भने पनि केहि फरक पर्दैन | ' कारण म अथवा हामीमध्ये तपाईँ आफू नै नभए पछी फेरबदलको के महत्व हुन्छ र ? हामी आयौँ , आफ्नो अभिनय पूरा गर्यौँ र गयौँ... के फरक पर्छ र ! अभिनय गर्ने हामी नहुँदा अभिनय मन्चन गर्ने थलो यो धरालाई ! हामी त पात्र हौँ रे नाटकको ...नाटकको ! तर पनि आफु नभएको संसार कस्तो होला ? त्यो संसार कति रमाइलो हुँदो होला ?अहिले बाँचिरहेको हामीलाई कल्पना गर्ने छुट हुने कि नहुने ? कल्पना गर्नुहोस्, बाँचेको छौँ र त कल्पना गर्छौ | मरे पछी 'मरेको भोलिपल्ट दुई दिन [' मलाई वा हामीलाई सम्मान, माया , श्रध्दा, घृणा जे छ जिँउदो भएकै बेला अर्पण गर्नुहोस ....मरिसके पछी त डुमै राजा | ...मलाई अहिले यस्तो लाग्यो ,लाग्यो के लाग्छ र ! तपाईलाई कस्तो लाग्छ ,लाग्न पाउनु पर्छ .. लाग्न पाउनु जिउँदाे हुँदाकाे जिउँदाेकाे अधिकार हाे ,होइन र ?! 

परिमार्जन २०७६।८।१२, धरान

Monday, November 25, 2019

(फेसबुके कविता )
समयको आवाज
सरण राई
सिध्दान्त र विचार त्यागेका
दृष्टिकोणविहिन र लाज घिन पचेका
दायित्व निर्वाह नगर्ने पाजिहरुका हातमा फसेको देश !!!
यताबाट पनि, उताबाट पनि चुसेकै छन्
केन्द्रिय देखि स्थानिय सबैले लुटेकै छन्
कहिले सम्म लुटतन्त्र चल्ने हो ???
लुटाहाहरुको दिन कहिले सिध्दिने हो ?!!?
तपाईँ त लुटतन्त्रमा सहभागी हुनुहुन्न होला
नहुनुहोला ! देशमारा जनतामारा फोहोरी लुटतन्त्रमा
मुल्याङ्कन हुँदै छ नलाग्नु होला लुटाहा झुण्डमा
सफा कन्चन छवी सधै सूग्घर र सुन्दर राख्नुहोला !!
सिध्दान्त र विचार त्यागेका
दृष्टिकोणविहिन र लाज घिन पचेका
लुट सधैं चलाउन चाजोपाँजो मिलाईरहेका
दायित्व निर्वाह नगर्ने लुटाहा पाजिहरुका मुल्याङ्कन हुँदै छ
देशले सहने छैन अब लुटाहा पाजीहरूलाई
अति गरिसके , दिउसै रात पारीसके
अब सहने छैन देशप्रेमी र इमानदारहरुले  !!!
😍😎
२०७४ साउन ८ , धरान

Tuesday, November 19, 2019

(लघुआत्मालाप) आफ्नै देशबारे

(लघुआत्मालाप)
आफ्नै देशबारे

सरण राई

यान्त्रिक उपभाेक्तावादि समाजमा कसैलाइ कसैकाे वास्ता नहुनु सामान्य हाे । हरेक मानिस जीवन धान्ने कार्यमा यति व्यस्त छ कि उनीहरूका हरेक गतिविधी व्यावसायिकताले पूरा निलेकाे छ । काेसित भेट्दा, बाेल्दा के कति फायदा हुन्छ ? यहाँसम्मकि हाँस्दा पनि के उपलब्धी हुन्छ ? विचरा अबोध निरीह मानिसलाई आज झाेले बनाइएकाे छ ।
जनतालाई दुख दिने दुखदायी झोले व्यवस्था बनाइएको छ . सामाजिक राजनैतिक हर क्षेत्रमा मानिसहरुलाई झाेले बनाइएकाे छ । राजनीतिक गतिविधी काे विश्लेषण नगर्ने , नेताकाे चरित्र नहेर्ने र विवेक बुझाएर नेताकाे झाेला बाेक्ने 'साढेँ पछ्याइरहने स्याल'झैँ हुने, राष्ट्रघाती र भारतको दलालहरुको झाेले झाेले हाे ।
झाेलेहरूमा विवेक हुँदैन । झाेलेहरूसँग साेच हुँदैन । दुःखकाे कुरा झाेलेहरूमा सम्वेदनशीलता हुँदैन ,देशप्रेम हुँदैन । लिम्पियाधुरा, कलापानी, लिपुलेक भारतले निल्ने सबै तारतम्य मिलाइसकेकाे अवस्थामा पनि उनीहरूभित्र देश दुख्दैन । राष्ट्रघाती भारतकाे दलालहरू देख्दैनन् । त्यसैले झाेले हुन् ।
झाेलेहरूबाट कसैले साथ सहयाेगकाे आशा गर्नु मृग मरिचिका मात्र हाे । तसर्थ म झाेलेहरूबाट केही आश गर्दिनँ । देशले पनि झाेलेहरूबाट केही आश नगरे हुन्छ ।
झाेले वातावरण र व्यवस्थाले देश जाेगाउदैन । झाेले नभइ अन्तरमनकाे पुकार सुनेर सब नेपाली एक भएर देश जाेगाउने बेला आएकाे छ । दलालहरूकाे झाेला फाल्नु भएन र देशका निम्ति केही गर्नु हुन्न साथै राष्ट्रघातीहरूकाे मतियार बन्नु हुन्छ भने तपाईलाई नेपाल आमा र भावी पुस्ताकाे श्राप लाग्ने छ । राष्ट्रघातीहरूकाे मतियार हाे भन्ने कलङ्क आफूलाई लाग्न नदिनु हाेस् ! अझै बेला छ ।
देश जाेगाउने अभियानमा सरिक हुनुहाेस् ! राष्ट्रघातीहरूकाे मतियार हाेइन भन्ने देखाउन पनि नेपालकाे झण्डालाई लाइक Like गर्ने साहस देखाउनुहाेस् ! ती लाइकहरू देशकाे समर्थनमा दिइएकाे संकेत हुने छ ।
२०७६ मङ्सिर ४, धरान

Friday, November 15, 2019

'(माेबाइल लघुलेख ) मृत्यु पछाडि

'(माेबाइल लघुलेख )
मृत्यु पछाडि
सरण राई
भावपुर्ण हार्दिक श्रद्धाञ्जली !
हरेक बिहान फेसबुक हेरेर दिनकाे सुरुवात हुन्छ । फेसबुकबाट थाहा हुन्छ मृतकहरूबारे ... देख्नासाथ मन धमिलिन्छ । जीवनकाे क्षणभङ्गुरता महसुस हुन्छ । लेख्छु भावपुर्ण श्रद्धाञ्जली !
प्रत्येक दिन करिब १२/१५ मृतकहरूप्रति श्रद्धाञ्जली व्यक्त गरेर मात्र फेसबुकमा अरु हेर्न थाल्छु । किन श्रद्धाञ्जली व्यक्त गर्न पुग्छु ? प्रश्न तेर्सिन्छ । जवाफ अाफै दिन्छु ।
मेराे पत्नीकाे असामयिक निधनमा मैले थाहा पाएँ मृत्युकाे असहनीय भयावह चाेट-पीडा ! मेरा फेसबुकमा ५००० साथी थिए , श्रद्धाञ्जली व्यक्त गर्नेहरू १०० जना पनि पुगेनन् । मेराे नगिजकाे साथीले त ६ महिनापछि मैले फाेन 'गर्दा मेडमलाइ कस्ताे छ' भनेर साेधे । छक्क परेँ, भनेँ-- 'मेडम बितेकाे त ६ महिना भइसक्याे ।' अर्काे स्थानिय साहित्यकारसँग नाै महिना पछि एउटा कार्यक्रममा भेट हुँदा भने -- 'मेडम बितेकाे थाहा छैन , अाज तपाईले भन्दा थाहा पाएँ । फेसबुकमा हाल्नु भएन ।' दाेष उनीहरूकाे हाेइन, सामाजिक बनाेटकाे हाे ।
अाज म चिनेकाे नचिनेकाे जाे सुकै मृतक हाेस् (irrespective of cast , creed,religion, ideology and location) प्रत्येक बिहान फेसबुकमा मृतक १०/ १५जनाप्रति श्रध्दाञ्जली व्यक्त गर्छु ।
मानिसहरू कति अन्धा भएका रहेछन् । उनीहरू जात धर्म पार्टी र नीजि स्वार्थ मात्र देख्छन् । विवेक बुझाएका विचरा दयनियअन्धाहरू ! मानवता देख्दैनन् । मरिसकेकाे मानिसलाई अाफ्नाे अन्धा स्वार्थी अाँखाले हेर्दारहेछन् । अाफ्नाे जात धर्म पार्टीकाे भए मात्र र अाफ्नाे नीजि स्वार्थमा सघाउ पुग्ने भए मात्र समवेदना वा श्रध्दाञ्जली व्यक्त गर्दा रहेछन् । अचम्म !
मानिस जन्मनासाथ अनेकाै जन्जीर भित्र पर्दछ । बाँचुन्जेल अनेकाै भ्रमहरूले जेलिन्छ । ती भ्रमहरूमा जेलिएर कैदि बन्छ । मरे पछि त स्वतन्त्र-मुक्त हुनुपर्ने हाेइन र ! मरेपछि पनि मरेकाहरूका चितामा वा चिहानमा पार्टीका झन्डा गाडेर राखेर तीनीहरूका मृत्युलाई पनि बिज्ञापन बनाइन्छ ।
मरि सकेपछि मर्ने मान्छे स्वतन्त्र र मुक्त हुन्छ । मृत्यु पछि उसले पाउने श्रध्दाञ्जली मात्र हाे । त्याे पनि उसलाई चाहिदैन । तर बाँचेकाहरूले मरेकालाई सम्झनु र श्रध्दाञ्जली दिनु भनेकाे बाँच्नेहरूका लागि गरिने एउटा लाेकाचार हाे ।
तसर्थ म करिब १०/ १५ जना मृतकप्रति श्रध्दाञ्जली व्यक्त गर्दा जात, धर्म , िबचार क्षेत्र आदि केही हेर्दिनँ ।
'पैचाेँ लगाउदै हुनुहुन्छ' -भन्नुहाेला । अाफूले देख्न भोग्न नपाइने मरेपछि पाइने श्रध्दाञ्जली भक्तिभाव गुणगान सहयोग अादिकाे मरिसकेपछी के काम ?!
२०७६ /कातिक ३०, धरान